Op Facebook schuift een hardloopfilmpje van Mike Verbruggen voorbij.
Ik denk, f*ck! Die jongen rent gewoon bijna 10 kilometer.
En ik zit nog maar op 30 minuten. :(
Kruisje. Weg Facebook.
Ga ik nog hardlopen vandaag? Vraag ik hard op.
Ik ga weer aan het werk.
Als ik mijn hardloopprestatie tegenover die van Mike zet, dan word ik niet blij. Maar als ik die prestatie steeds tegenover mijn uiteindelijk doel zet, dan werkt dat ook niet. Daar wil ik het over hebben, de manier van voortgang meten.
Hoe meten wij voortgang? Is dat wel slim en werkt dat motiverend? Wat zijn de mogelijkheden en wat werkt er?
Als ik vooruitgang meet, dan kijk ik automatisch naar mijn doel, waar ik op dit moment sta en wat voor actie ik moet ondernemen. Maar wat blijkt nu. Dat is funest voor mijn motivatie, mijn gevoel van vooruitgang en of ik uiteindelijk mijn doel haal of niet. Gelukkig is er een simpele oplossing en die wil ik je uitleggen.
Simpel? Ja!
Het enige wat ik hoef te doen is terugkijken. Kijken naar wat ik al gedaan heb.
Voor mij, als toekomst-denkend-persoon, is dat één van de lastige dingen. Ik denk altijd vooruit. Stil staan bij mijn successen? Nee, dat doe ik niet. Doorgaan, want ik heb alweer een nieuw idee, stilstaan is achteruitgang, toch?
Als je kijkt naar de bovenstaande visual, dan is dit hoe jij en ik doelen maken. We kijken waar we willen staan, we bepalen waar we nu staan en we gaan ontdekken hoe we bij ons doel kunnen komen. Dat is een goed!
Maar wat ik vervolgens doe, is dat ik steeds kijk naar al die taken die ik nog moet doen om bij mijn doel te komen. Ik kijk steeds opnieuw waar ik sta en wat ik nog moet doen. Dat maakt mij effectief maar ook ongelukkig. Waarom?
Dat komt omdat ik steeds kijk naar het gat tussen mij en het einddoel. Ik focus steeds op iets wat ik nog niet heb of heb gedaan. Dit herken je vast wel, zoals die ‘eindeloze todo’s’ die maar blijven ontstaan. Er komt gewoon geen eind aan. Je huis is nooit af. En je project ook niet.
Ik bepaal dus mijn vooruitgang op basis van ‘grootte’ van het gat tussen mij en mijn doel.
Handig? Nee!
Want dat gat kan de ene dag heel klein zijn en de andere dag heel groot. En dus is mijn gevoel van vooruitgang de ene dag heel groot en de andere dag heel klein.
Wat hierdoor ontstaat is wat ze noemen een fixed mindset en om te leren, te groeien en tot actie te komen hebben we een growth mindset nodig. Vanuit die mindset kijk je naar je doel, naar je taken, maar ook vooral naar wat je al bereikt hebt. Dit doe je door de voltooide stappen zichtbaar te maken, aldus Todd Herman.
Door terug te kijken, leer ik te zien en te waarderen wat ik al heb gedaan. Ik sta stil bij mijn successen, inzichten en leerpunten. Ik vier letterlijk mijn vooruitgang. Iets wat ik bij Dragon Dreaming leerde, want je successen niet vieren zorgt (uiteindelijk) voor een burn-out. Omdat je steeds maar bezig bent om het gat te vullen, taken te verzinnen en realiseren dat je er nog niet bent. In plaats van vieren dat je al heel ver bent gekomen.
Hoe werkt dit dan?
Het kan heel eenvoudig. Een aantal voorbeelden.
Gitaar leren spelen. Schrijf na elke oefensessie in een notitieblok de datum en het aantal minuten oefenen. Je ziet het notitieblok langzaam aan voller worden. Elke keer zie je dit.
Zakelijke projecten. Kijk aan het eind van de week wat je hebt gedaan, wat je hebt geleerd en waar je trost op bent.
Opdrachten werven. Kijk eens naar het aantal opdrachten dat je al hebt binnen gehaald i.p.v. hoeveel je er nog moet binnen halen. Wees trots!
Mag ik dan helemaal niet meer kijken naar mijn doel?
Natuurlijk wel. Het gaat juist om de combinatie. Een doel voor ogen hebben in combinatie met een trots gevoel. Het maakt je krachtig en effectiever. Het komt namelijk neer op wat Shawn Anchor schrijft in The Happiness Advantage.
Wij denken in een foute formule van:
Hard werken x Succes = Gelukkig zijn
Terwijl het in ons brein anders werkt. Vraag je eens af: Wanneer ben je het meest productief? Wanneer werk je voor je gevoel het lekkerst?
Precies, als je lekker in je vel zit, als je blij bent of gelukkig. De formule is dus eigenlijk omgedraaid.
Gelukkig voelen = Succes = Hard werken
De beloning ligt dus niet aan het eind van het proces, maar juist in het proces. Mits je kan kijken naar je eigen vooruitgang.
Vier de vrijdag
Om je te helpen wil ik je introduceren aan het Vier de vrijdag concept. Kijk elke vrijdag eens met je collega’s naar wat jullie hebben gedaan afgelopen week. Stel de volgende vragen.
- Wat heb je allemaal gedaan? (Van todo-list naar done-list)
- Welke aha-momenten heb je gehad?
- Waar ben je trots op?
Schrijf het op post-its, plak het op de muur en deel het met elkaar. Zo kijk je elke week terug.
Vooruitgang bijhouden in je eentje
Als je iets alleen doet, kun je ook de bovenstaande vragen gebruiken. Maar nog beter is het om een soort logboek(je) te maken. Dit maakt je vooruitgang namelijk extra zichtbaar.
Ben je bezig met hardlopen? Gitaar leren spelen? Of je bedrijf opstarten? Download en print dan de onderstaande visual template uit en log je dagelijks acties. Vooruitgang wordt hierdoor letterlijk zichtbaar.
Download template
Het allerbelangrijkste van dit artikel is dat je eens terug kijkt. Dat je kijkt naar wat je hebt gedaan i.p.v. alleen kijken naar wat je nog te doen staat. Welke stappen heb je gezet? Wat is je vooruitgang? Sta daar bij stil en wees trots.
Ik heb net 30 minuten hardgelopen, doe mijn schoenen uit en drink een glas water.
Daarna loop ik naar de kast, waar mijn hardloop-logschema ligt.
Ik schrijf de datum op, het aantal minuten hardlopen en wat ik heb gedaan.
Vervolgens kijk ik op het A4-tje erachter.
Ik heb al anderhalf A4-tje vol met het aantal keer hardlopen.
Dat is inmiddels al zo’n 40 keer.
Hell yeah! This makes me f*cking proud!